Camp Rock: Demi Lovato "This Is Me" FULL MOVIE SCENE (HQ)

TiNATAMAD PA KKOO ULE .. EE

SZA SZUSZUNOD NA ULE NEXT KUN6 BLO6 .

[SZA PASZUKAN]

out of stock na kko

anqelica :]]

halo-halo sa tag-init

Halo-Halo

Hmp! mainet nanaman ngaung araw na ito. Grabe ang taas na ata sobra ng global warming sa bansa. Kaya't isa na lamang ang mga gawain ng mga tao ngaun lalo na tuwing nagbabakasyon at summer pa. Isa na ang halo-halo sa pang-alis init ng mga tao ngaun dahil ito ay naglalaman ng kung-anu anong recipes na paburitong kainin ng mga tao at ito ay punong-puno ng yelong malamig. Syempre ngaung summer eh kung anu ano na lang ang mga pampalamig na ginagawa ng mga tao ngaun.

Etoh isang halimbawa ng uri ng pampalamig na kinakain lalo na tuwing oras ng miryenda. Merun syang ice-cream, sago, gulaman at yelo. Sari-sari ang mga uri ng mga ito hinde lamang yan ang mga halimbawa ng mga recipes na idinadagdag upang makakuhang atensyon ito at mabenta/mabili ng marame pang tao.

Kanina bandang 4 pm eh parang natipuhan namen bumile ng halo-halo

dahil sobrang inet kase el nino ngaun. Hay sana nga mag la niña na eh kase

hinde ko na kaya pang tumagal sa sobrang init dulo't ng el niño. Nung

nalasahan ku na ito bigla nalang tumigil ang ikot ng mundo ko, hinde dahil

nasarapan ako kase nga malamig, pero dahil nalasahan ko ang kakaibang

lasa ng pinipig na nakahalaong sangkap dito at parang.., parang nasuka ako

dahil hinde kaayaaya at hinde maganda ang lasa nito. Sa totoo nga

hinde pa naubos ng kapatid ko itokung kaya't ibinigay nya ito sa akin.

Kaya nga ang ginawa ko nalang ay ininomang gatas na nagkukulay ube

at itinapon na ang natirang sangkap sa baso kahit na punong-puno na ako ng

panghihinayang dahil sayang din naman ang ibang natirang masasarap na

sangkap kase mahal na din ang katulad ng halo-halo na kinain ko lalo pa naman at crisis ngaun

anqelica :]]

nakakapagod .

BEEEEE-SSSSSSiiiii

Hay ! etoh nanaman araw na hmmn nagising nanaman ako. Ang inet sobra kase nasa kalagitnaan na tayo ng summer eh. Gumising aku mga 9:15 eh kahet medju hinde pa tanghale eh ang inet na. Pag-gising ko palang lumapit sakin si mama nagpatulong sa mga ginagawa nya kase hinde nga sya pumasok eh pero syempre nag breakfast muna. Edi yon tuloy natabunan ako ng mga someting na kung anu mang-inaayus ni mama. Nung mejo mga 10:00 na sa sobrang wala ng magawa dito yung mga tao eh, napagdesisyunan na maglaro ng kung-anung sinasaksak pa sa tv para bang live game na makikita mo sa tv lahat ng linalaro mo eh hinde naman ako mahileg sa ganun eh. Kaya minabute ko nalang tulungan c mama.

Pagkatapos naman ng lunch namen, lunch na parang wala bang kwenta dahil hinde ako nabusog, panu kase ang tigas nung chicken. Eh di yon no-choice(ladies-choice) tahaha. Sabaw nalang para bang nagswiming ako sa ilog na sinarado ung walang agusan kase nakalagay sa mangkok :]]. Edi yun pagtapos nun nag-general cleaning ng kanya-kanyang rooms, nagexchange bed pa nga mga tao dito eh.

Nung pagkatapos nun napagod ako ha, siguro nakatulog ako ng mga ilang minuto lang naman. Pagkatapos magising dumirecho kaagad sa kwarto kase sa sofa nga ako nakatulog. Sunod ako na ang naglinis ng kwarto ko kase ayoko ng may nangingielam eh hay. Iniisep ko nga baket hinde ba pede na may disposable room total naman may disposable pork at spoon, pati nga plates at cups, pero siguro magkakaroon na ren ng disposable kitchen dito kase gamet sa kusina mga yun eh.

Oh pagkatapos ng ilang oras na nalinisan ko na etoh, naligu naman ako fresh nanaman haha kase grabe ang global warming ngaun bale sa isang araw nga eh nakaka-3 times na akong maligu ay nako. Sa sobrang parang palengke pa dito sa bahay kase maiingay dito mga palaka eh yun nga lalo pang nakakadagdag sa global warming.

anqelica :]]

isa sa pinakamahirap na desisyon

HELLO SAiNT WiLLiAMS ?

[[ANi BADEE DER ?]]

Haynako . Sa aming magkakapatid aku, hinde nila ko katulad eh. Lage akung naiiba sa kanila. Ayuko nga sila minsan kasama eh apat kame. Hmmn . Isang araw nagkaroon ng hinde magandang pangyayare sa buhay ko na kahit kelan ay hinde ko makakalimutan. Noong gabe na yon[March 17 2010] puno lang ako ng takot at kaba. Eh kapag meh nangyayare kase lage ganyan pakiramdam ko. Feeling ko nga lage akong wulang kasama eh kaya kahet tumatawa ako sa paningen ng ibang tao sa loob-looban lang ee naghihinagpis at punong punu na ako ng sugat. Hinde kase aku yung taong palageng naglalabas ng sama ng loob, sa iba kase gustu ku nagiisa lang ako. Kaya siguro ako sinipag magsign-up dito sa blogger kase gusto ku na ilabas ang lahat, lahat ng gusto kong mangyare at sabihen.

Isang araw na lamang dahil nga sa nangyareng hinde kanais-nais noong gabing puno lang aku ng kaba at takot, kinaelangan namin lumayo kahit na ang lugar na pinagaaralan ko eh malayu nga sa pupuntahan namen edi yon na nga tumuloy ako kasama sila. Kinabukasan may pasok ako gumising ako ng maaga kase medju matagal ang byahe, kwinento ko ang nangyareng yon sa malalapit kong kaibigan kaya hinde naren ako natakot ng mga susunod na araw. Bilang na lamang ang mga araw na yon bagu ako grumaduate ng grade-6 sa Elememntary sa Columban College. Isanag araw bagu ang pinakamahalagan araw na merun ako sa buhay ko kinausap ko ang isa kong kaibigan huminge ako ng payo sakanya dahil nga nalalapit na ang pag-graduate ko eh hinde pa nga sure kung may kasama ko sa paglalakad sa red carpet ng chapel sa Columban.

Matapos ang paguusapa namen nagpahinga na ako at natulog. Dahil nagtapos ako sa ikaanim na baitang, syempre bakasyon na at hinihintay ko na lamang ang susunod na mangyayare sa unang araw ng pagpasok ko sa Columban bilang isang Freshman na graduate ng Elementary dahil papasuking ko na ang buhay hay-skul.

Bakasyon noong ng tinawagan kami ng lola ko. Ang alam ko noon ay panandalian lang paglayu namen sa pangyayare dahil iniiwasan namen toh, nagulat na lamang ako ng biglang nyang tinanung kung kamusta, at keilan ba kami mageenroll sa isang kilalang school dito sa pinuntahan namen na dati ko ng pinasukan simula kinder hanggan grade-2. Noong mga oras na yon sumigaw ako dahil wala nga ako kaalam alam sa desisyon na yon ng mga magulang ko eh, syempre nagpaload ako agad at ng GM[group message] pinahatid ko ang mensahe na maaaring hinde na ako magaral sa eskwelahan na yon kasama ang mga kaibigan ko at kaklase.

Nagdaan ang ilang araw,. Nang umalis ang mama ko sa bahay ilang minuto simula ng tumakbo ang van namen. Bigla na lang ako ng karinig ng Ting-Ting ang tunog ng cellphone kapag may mensaheng natatangap. At ang sabe ng mama ko ay humanda na kami dahil may pagsusulit na kami/test sa St. WillIams ang skul na alam kong paglilipatan namen. Umiyak ako hinde ko matanggap na ganon nga ang mangyayare sa kin. Niyaya ako ng mama ko na matulog sa kwarto nila dahil alam nyang ayaoku naman talagang lumipat at isa ito sa pinakamahirap na desisiyon na gagawen ko sa buhay ko. Anung oras na den ako natulog dahil iyak ako ng iyak. Nakatulog na din ako at pag-gising ko kinabukasan ng araw na iyon parang nagsimula na akong mawala sa sarili at simula ng mga yon naging mas malungkot at mas mabigat na ang mga sama ng loob na aking dinadala.

anqelica :]]

anq nakakalunqkot na paqalisz .. :[[

[SERTiPAYD PASAWAY]

Grade 5 ako nung unang pumasok sa skwelahang kung tawagin ay Columban College Barretto. Noong araw na yon punong-puno lang ng kaba at takot ang nadarama ko, hinde dahil duwag ako kung tawgin pero dahil ito sa unang araw ko pa lamang dito at wala pa akong kilala at wala akung ideya tungkol sa mga taong naruruon.

Nagdaan ang mga araw nakilala ko ren ng unti unti ang lahat ng

aking magiging kaklase sa baitang 5 sa palagay ko nga ang mga unang

pakiramdam ko ay kabaliktaran ng mga ito. Nagsimula na ren ng unti

untiang klase namen at sa sobrang kadaldalan ko hinde ko natiis humanap

ng bagung kaibigan. Isang araw na lamang naglakas loob akong magbigay

ng sulat sa isa kong kamagaral na kilala sa pangalang ianne-ianne .

Naging magkaibigan kami simula ng mga yon.

At hinde ren naman nagtagal mas naging lagi kong kasama c bhesziena tinatawag kong cheist. Hinde ko masasabing behave itong bheszie ko medju may pagkakulit ang batang ito . Eh merun din namang halong katarayang yaman ito kaya naman okei na okei at may thrill pag bheszt muu sea. Isa sea sa pinakamaliit kong best friend sa Columban praing na ang tawag tuwing kami ay pinagsasama at katarayan ang umiiral na trip pag napagkatuwaan namin.

Si gizzelle ang bestpren kung hinde umaalis sa tapat ng computer sea haha . Lage yan kumakaen masya naman ako tuwing kasama ku sea eh. Para ngang nagiging bata ako pag kasama ko sea eh. Hehe mahilig nga sya kumaen ng mini-cones hehe . Lage nea recess yun bigla nalang mawawala kase nauna na sya bumile ng mini cones haha food-lubber un kung tawagen nea sa FS nun ,

Lumipas ang mga linggo hinde ako nakunteton sa isa at dadalawa lamang kase ang feeling ko kelangan napakafriendly ko hehe , napakafriendly ko para hinde lang dalawa ang maging matalik kong bhe . Syempre hinde maare na hinde ko kaibiganin ang kaibigan ng friends ko kase nga dapat friendly ako kaya dumating din sa buhay ko ang dalawa naging matalik ko pang bhe tahaha . Sila dei at c tel na kung tawagin.

Si bhogs sya. Hinde hinde ku malilimutan ang lahat ng bagay na nagawa nya saken , ang mga bagay ng malungkot na nabigyan nya ng kulay at saya. Yun , yun sya ang tinatakbuhan ko kapag sawa nakung umiyak dahil sya ang taong nagbibigay lage ng tawa at saya tuwing nalulungkot ako. Nakakaasar man ang ugale nea dahil lage syang tumatawa kahit hinde na tama eh wala paren akong magawa dahil wula eh natatawa ako pagkaharap ko sya . Ü

Natapos ang mga araw na merung tawanan, at iyakan sa loob ng isang taon na sila ang kasama ko . Syempre grade 5 kami nun kaya yun pagkatapos ng isang taon, dahil hinde pa sanay sa galaan internet ang gamet name para maging kip in touch paden hehe.

KATULOY ->

Ang pagtungtong ko sa ikaanim na baitang :]] ..

ST. CHARLES

[GRADE-6]

Hay naman maganda talaga kung madameng kaibigan ang nagtutulungan at hanggan`t kelan

ay hinde ka iiwanan masaya kase pag madame kayu . Etuh sa wakas kaming magkakaibigan ay

nasa ikaanim na baitang na ngaun. At hanggan noon ha hinde kami hiwalay .

Ang barkada syempre hinde kami kuntento kung walang galaan. Lage kame madame tuwing naggala, ampanget kase pag unti, marameng outings ang naganap, birth days at madameng curicular sa school, sa lahat ng yan hinde namen tinatanggal ang pag kakaisa ng buong magbabarkada. Hinde kami nagkakanya-kanya, sa halip lage kaming nagtutulungan upang tapusin ang anu mang na umpisahan.

Nagtapos aku ng grade-6 kasama ko ang mga matatalik ang mababait kong kaibigan, madameng umiyak, tumawa, at nagkaroon ng kakaibang reaksyon noong gabing inilipat ang tussel namen sa kabilang side ng cup namen syempre naannounce na graduate na kaming lahat. Sinu bang hinde matutuwa dun, na ang lahat ng pinagsikapan mu saELEM nagbunga rin sa mga haharapin mu pang bukas[FUTURE].

SUPER BHEBiTiTOTS♥POREBER

SB_22

angelica :]]